Allozaur to dinozaur z dużą głową i mocnymi szczękami. Jego szkielet składa się z podłużnej, wysokiej i wąskiej czaszki, wyrostków, kości łonowej, udowej i piszczelowej. Przyjrzyjmy się bliżej jego anatomii.
Głowa allozaura jest duża, ale ten dinozaur jest w stanie ją bez problemu utrzymać. Kości czaszki rozdzielone są otworami dla oczu, nozdrza oraz mięśni. Dużo mocniejsze są kości, w których znajdują się zęby i mięśnie szczęk. Stawowe połączenia między kośćmi czaszki zwiększają dużą ruchomość szczęk. Dlatego też z dużą łatwością odgryzały kawałki zdobyczy.
Jeżeli przyjrzymy się szkieletowi allozaura to zauważymy czaszkę, która jest podłużna, wysoka i w miarę wąska. Do wyrostków przyczepione były mięśnie szyi, grzbietu oraz ogona. Kość łonowa zwieńczona wydłużonym spojeniem łonowym. Kość udowa – długa. Nieznacznie mniejsza była kość piszczelowa. Jego szyja była gruba jak u buldoga.
Uzębienie allozaura składało się z szerokich, krótkich i ostrych zębów. Zęby te były ustawione w szczęce w rzędach, co pozwalało na łatwe odgryzanie kawałków zdobyczy. Zęby te były wyposażone w szczęki, które pozwalały na mocne trzymanie zdobyczy.
Kończyny allozaura składały się z długich i mocnych kości. Przednie kończyny były krótsze od tylnych, co pozwalało na szybkie i zwrotne ruchy. Tylne kończyny były dłuższe i służyły do szybkiego poruszania się. Allozaur miał też mocne i szerokie łapy, które pozwalały mu na trzymanie się ziemi.
Allozaur to dinozaur z dużą głową i mocnymi szczękami. Jego szkielet składa się z podłużnej, wysokiej i wąskiej czaszki, wyrostków, kości łonowej, udowej i piszczelowej. Jego uzębienie składało się z szerokich, krótkich i ostrych zębów, które pozwalały na łatwe odgryzanie kawałków zdobyczy. Jego kończyny składały się z długich i mocnych kości, które pozwalały mu na szybkie i zwrotne ruchy.
Źródła: